Heb jij dit ook weleens? Dat je diep in je hart iets wilt doen? Maar dat allerlei gedachten je hiervan weerhouden? De gedachte dat jij er niet geschikt voor bent. Dat er andere mensen zijn die het vast beter kunnen dan jij. Dat het je vast niet gaat lukken. En dat je bang bent wat andere mensen van je vinden als je het doet? De kans is klein dat je de stap durft te zetten. Natuurlijk kan ‘het’ mislukken en natuurlijk kun je falen (leren!). Maar hé! Hoe kun je ooit groeien als mens en je (zelf)vertrouwen vergroten, als je de stap nooit waagt?
Ik deel graag een persoonlijk verhaal met jou, dat hier over gaat. Een verhaal over de stap durven zetten, ondanks heel veel twijfels, zorgen en angst.
Exact tien jaar geleden waren de voorbereidingen in volle gang voor ons huwelijk. Niet zomaar een huwelijk! Nee, onze bruiloft vond plaats in het schitterende plaatsje Gubbio in Umbrië (Italië).
Het jaar ervoor werd ik ten huwelijk gevraagd. Toen we onze wensen met elkaar bespraken met betrekking tot onze grote dag, zei mijn (aanstaande) man dat hij graag in Italië wilde trouwen. In het plaatsje waar we acht jaar ervoor samen waren geweest. Ik herinnerde het mij direct. Op diezelfde plek zei hij destijds al “als wij ooit gaan trouwen, dan doen we het hier”. Geen enkel probleem zou je denken. Maar in deze periode zaten we in een zeer moeilijke financiële situatie. We hadden dus redenen genoeg om aan te nemen dat het financieel onhaalbaar was om een huwelijk te organiseren in het buitenland. We hadden weinig tot geen geld, hadden een kinderwens en de auto waar ik in reed was hoognodig aan vervanging toe. Hoe zouden we een bruiloft, ook nog in het buitenland, in hemelsnaam kunnen betalen?
Wat deden we? We gingen ervoor. We gingen voor deze grote wens: trouwen op die mooie plek, die acht jaar ervoor zo speciaal voor ons was. We organiseerden in een klein jaar tijd de meest geweldige bruiloft op een van de mooiste plekken op aarde. Het lukte allemaal. Alle dierbare familie en vrienden waren bij ons. En alle rekeningen werden betaald.
En zal ik je iets moois vertellen? Niet lang na thuiskomst in Nederland kocht ik een aardigheidje voor een vriendin waar ik later die avond onze trouwvideo zou laten zien. De verkoper bij de kassa gaf mij een foldertje mee van een fotowedstrijd. “Net binnengekomen.” vertelde hij enthousiast. “Je kunt geweldige prijzen winnen. De hoofdprijs is een Fiat Panda. Het enige dat je hoeft te doen is je foto in te sturen die je passie voor Italië weergeeft.” vervolgde hij. “Die hoofdprijs is voor mij!” liet ik de verkoper weten en verliet de winkel. Thuis zocht ik direct onze allermooiste trouwfoto op en stuurde deze in.
Drie maanden later kreeg ik een mailtje: “Gefeliciteerd. Je hebt meegedaan aan onze fotowedstrijd en je bent de winnaar van de hoofdprijs; je hebt een FIAT PANDA gewonnen!”. Ik hoef je natuurlijk niet te vertellen hoe ik vervolgens door het huis rende. Ik had gewoon een auto gewonnen! Het was echt gelukt! Als we het niet hadden aangedurfd om voor onze droom te gaan (te trouwen in Italië), hadden we nooit deze auto gewonnen. Ondanks alle twijfels en financiële onzekerheden namen we de stap. We deden het gewoon. Met een geweldige beloning tot gevolg.
Dus mocht je ooit twijfelen, niet durven, excuses hebben. Laat ze er gewoon zijn. Maar laat je er niet door weerhouden! En zoals je wellicht begrijpt, denk ik geregeld, wanneer ik het lastig vind om een keuze of stap te maken, terug aan deze mooie ervaring. En doe het gewoon!
Mooi geschreven Sandy. Ik heb heel vaak van deze momenten gehad, zowel prive als zakelijk en ik ben het met je eens ” gewoon doen en ga voor je goal”
Je leert er veel van en alles is een ervaring.
Dank je wel voor je reactie Chantal. Mooi om te horen dat je je in het verhaal herkent en je dus uit ervaring weet dat je er gewoon voor moet gaan! Lieve groet, Sandy