Afgelopen week zat ik (ja, guilty pleasure) een van de laatste afleveringen te kijken van Below Deck. Ken je het toevallig? Een cameraploeg volgt op een gigantisch charterjacht de bemanning en de gasten aan boord. De gasten hebben veel geld, de bemanning bestaat uit knappe jonge mannen en vrouwen: een man of drie op deck, zo’n vier dames als stewards, en natuurlijk een kapitein, in dit geval kapitein Sandy.
Vanaf het begin volg je de derde stewardess, een jonge onervaren meid die vooral in de wasruimte bezig is om alle was weg te werken. Ze heeft totaal geen ervaring en er gaat van alles mis. De witte blouse met strepen van de kapitein is vaak spoorloos, de witte broek van de kapitein is inmiddels grijs en de rode polo’s van de bemanning zijn of zoek, of beland in de verkeerde kast. Hoeveel waarschuwingen ze ook krijgt, het lukt haar maar niet om de was op orde te krijgen.
Je krijgt echt medelijden met haar, maar je vraagt je ook af hoe het mogelijk is dat ze zoveel fouten blijft maken. Kapitein Sandy is ook niet tevreden, maar wat mij opviel: in plaats van haar direct te ontslaan, geeft ze haar regelmatig een standje en wijst ze haar op de verbeterpunten die verwacht worden.
Eén simpele vraag
Tegen het einde van het seizoen, als de deckhands nog maar één poloshirt hebben om te dragen en kapitein Sandy dat ontdekt, doet ze in mijn ogen iets heel moois. Ze is er heilig van overtuigd dat nieuwe mensen, zoals deze third stew, fouten mogen maken en niet ontslagen moeten worden, maar getraind. Alle begin is moeilijk, zullen we maar zeggen.
Dus wanneer het weer misloopt met de was, gaat de kapitein naar het meisje toe. Ze ontslaat haar niet, maar vraagt:
“Wat heb je nodig zodat het je wél lukt?”
De derde stew kijkt haar aan en zegt: “Clip-on kralen, zodat ik de kleding van elk bemanningslid een kleurtje kan geven en weet in welke hut ik de gewassen kleding moet afleveren.”
Later blijkt dat ze deze tip ooit had opgepikt in een Facebook-groep, toen ze daar wanhopig een oproep had gedaan voor een handig systeem voor de was. Ze durfde het alleen niet eerder hardop te vragen.
Bij de volgende en laatste charter arriveerde samen met de nieuwe voorraden een set clip-on kralen. Ze hing een overzicht van namen en kleuren op in de wasruimte en voorzag alle kleding van een kleurtje. En vanaf dat moment ging het vlekkeloos: geen enkele fout meer.
De jonge dame was dolgelukkig en opgelucht, en de bemanning net zo blij: eindelijk weer een schoon shirt om aan te trekken.
Aan het einde van het seizoen zie je alle bemanningsleden het jacht verlaten en nog een kort eindgesprek voeren met kapitein Sandy. De jonge meid zat er ineens vol zelfvertrouwen. Kapitein Sandy benadrukte dat zij degene was die de meeste groei had doorgemaakt tijdens die zes weken op het water. Wat een ontwikkeling, allemaal dankzij een kapitein die niet oordeelde op de fouten en haar niet verving door een ervaren stew, maar alleen vroeg:
“Wat heb je nodig zodat het je wél lukt?”
Drie lessen uit dit verhaal
1. Geduld maakt het verschil
Kapitein Sandy bleef kalm en stelde de juiste vraag, in plaats van te oordelen of te forceren.
Remedie: Rock Spring – helpt obstakels met oneindig geduld en vertrouwen te benaderen, mee te bewegen met de stroom van het leven en te voelen dat alles goed is.
2. Durf uit te spreken wat je nodig hebt
De stewardess wist eigenlijk al wat haar zou helpen, maar pas toen ze het durfde te zeggen kwam de doorbraak.
Remedie: Twinflower – ondersteunt in beter luisteren en helderder spreken. Deze delicate bloem helpt ons aanwezig en neutraal te blijven in gesprekken, zodat we woorden vanuit kalmte en helderheid kunnen uitdrukken.
3. Iedereen is anders
De waslabels waren voor haar te ingewikkeld, de kleuren werkten perfect. Wat voor de één duidelijk is, kan voor de ander juist verwarrend zijn.
Remedie: White Violet – biedt steun aan gevoelige mensen die zich moeilijk staande houden in drukke of beperkende omgevingen. Ze helpt veilige grenzen te ervaren en vertrouwen te vinden, zodat je je eigen manier van zijn kunt toelaten.
En jij?
Wat ik mooi vond aan dit verhaal is hoe duidelijk het laat zien: de oplossing is vaak al aanwezig. Misschien niet in de vorm die je verwacht, maar wel in de vorm die bij jou past.
Weet je niet goed wat jij nu nodig hebt? Dan denk en voel ik graag met je mee.
